ημερολογιο ενος αδεσμευτου

Η μέρα κύλησε ήρεμα...
Το μενού ήταν απλό...
Θα τρώγαμε για δείπνο μια δήθεν trendy αηδία, θα το συνοδεύαμε με ένα in κρασί, για επιδόρπιο φράουλες με κάτι ασαφές, κεράκια, μουσική...γενικά ατμόσφαιρα κατάλληλη
για βαρύγδουπες δηλώσεις και ασυνήθιστες προτάσεις.
Ποιά θα ήταν άραγε η αντίδρασή της; Θα δεχόταν την πρότασή μου;
"πρέπει να χωρίσουμε..."...δεν είναι κι εύκολο να δεχτεί κάτι τέτοιο μετά από τόσα χρόνια συμβίωσης, τόσες θυσίες, τόσα έξοδα κ.α. Παλιά με άφηνε να την χαϊδεύω,να την φιλάω, κοιμόμασταν μαζί πάντα...τώρα...σίγουρα έχει εραστή(;)Ντρινννν!!!!Αυτή είναι...πάω
τρέχοντας στην πόρτα : ¨μαμά ξέχασες πάλι τα κλειδιά σου; Τι θα γίνει αν μια μέρα, κούφια η ώρα, χωρίσουμε;¨