Γι'αυτούς που επιμένουν στα ίδια λάθη

Είχαν καιρό μπροστά τους. Δεν υπήρχε καμία ελπίδα, έτσι κι αλλιώς, να τα λύσουνε όλα απόψε. Μετά από τόσο καιρό, είχαν ξεσυνηθίσει ο ένας τον άλλο.

Ο γάμος αλλάζει τις σχέσεις των ανθρώπων. Και τώρα, με μια συγκινητική αμηχανία, προσποιούνταν ότι όλα ήταν όπως πριν, ότι θυμόταν ο ένας τις μικρο-παραξενιές του άλλου, πόσα παγάκια στο ουϊσκι, πόσες κουταλιές ζάχαρη στον καφέ και τέτοια μικρά πραγματάκια, καθοριστικά όμως για μια συγκατοίκηση χωρίς γκρίνιες και παράπονα. Εκείνος ήδη ένιωθε αρκετά ηττημένος, ώστε να ν' ανοίξει καινούργιο μέτωπο. Είχε αποφασίσει να το παίξει σίγουρος, άνετος, πολυάσχολος και συνάμα ευγενής και διακριτικός. Θ' απέφευγε έτσι τις οικειότητες , που συχνά οδηγούν σε εξομολογήσεις προσωπικές και, το χειρότερο, σε δεσμεύσεις του στυλ, για πάντα μαζί και τέτοια. Εξ άλλου, μόλις είχε θάψει τον άντρα της. Της ήταν εξίσου δύσκολο να συγκατοικεί με έναν άντρα τόσο νεώτερό της , και μάλιστα ορκισμένο εργένη. Εκείνος ετοίμασε τα ποτά, και με μια άνεση που πάντα θαύμαζε, σήκωσε το ποτήρι για πρόποση "Καλώς ήλθες μαμά, στην υγειά σου"...